Her an şu iki soru karşısında aciz kalıyorum. Haz mı, mutluluk mu?

Hazzın aceleciliğinden, gürültü patırtısından kimi zaman mutlulukları kaçırıyorum. Yaşamdaki sınavın aslında hazlara takılmadan, nefsi terbiye etmek ve sükunetle seçimleri yapıp hakiki mutluluğa ulaşmak olduğunu unutuyorum. Oysaki yol haritamdaki pusulam hep denge olmuştur.

Gel gör ki hazzın cazibesi beni baştan çıkarınca, kolaya kaçmalar, hemen olsun bitsinler, farkında olmadan oldu bittiye gelenler, her şeye layığım bencilliği, ben en iyisini hak ederim mantığıyla birleşince hep haz kazanıyor. Yaşamdaki bütün dengeler bozuluyor.

Hazzın dört nala koşan, her istediği yere bizi sürükleyen bir at olduğunu hayal edersek, nasıl dizginleyeceğiz bu vahşi arsız hayvanı?

Bu arsız duygunun tek bir eyeri, tek bir dizgini var. Bu duyguya eyer koymak, “sınır koymak” anlamına gelir. Kendine, en yakınına “hayır, bunu seçmiyorum” diyebilmektir. Hazzın ısrarı karşında dik durabilmektir, kararında net olabilmektir. Anlık değil, uzun vadeli düşünebilmek, tekrarı değil yeniyi seçmektir.




Farkında olduğunda bir eyerinin olduğunun, işte o zaman ancak nefsini durdurabilirsin. Hazzı gerektiğinde erteleyebilirsin. Hazzın mutluluğun yanında sadece çölde bir kum tanesi olduğunu anlayabilirsin.

Ama önce hazzı ertelemekle başa çıkmayı öğrenmen lazım. Hazzı ertelediğinde gelen derin hayal kırıklığı, beraberinde sessizlik ve bulutlu bir süreç de getirir. Bir süre sonra nefsin isyanı, hazzı ertelemenin verdiği hayal kırıklığı ile birleşince sessizlik biter ve içeride bir gürültü başlar. İşte bu sesi susturmayı başarabildiğinde ise hazzı dizginleyebildin demektir.

Yaşam, seçimlerden ibarettir. Her kavşakta karşımıza çıkan hazza takılmayıp yolumuza devam ettiğimizde, yolun sonunda gerçek mutluluğa ulaşırız. Mutluluk bize, kendini, sevinç ve yaptığından emin olma duygusuyla hissettirir.

Seçimlerinizin mutluluktan yana olması dileğiyle...

Sevgiyle yazdım.

Saba Deniz
Dönüşümsel Yaşam Koçu, Transformal Nefes Koçu