Bir önceki yazımda Reiki ile tanışmamı ve bu konudaki tecrübelerimi sizlerle paylaşmıştım. Reiki ile ilgili bilgileri, tarihini, aşamalarını pek çok kitaptan ve internetten öğrenmek mümkün, ama ben sizlerle Reiki yolculuğumda kişisel olarak neler yaşadığımı paylaşmak istiyorum.

Reiki ile tanışmadan birkaç ay öncesinde bir arayış içindeydim… Dönem dönem nükseden bir arayış… Bazen aradığım şeyin hep aynı şey olduğunu düşünüyorum, bazen de hayatın farklı basamağında yeni bir şeyler olduğunu. Ne olursa olsun sanırım arayış bitmiyor.

İçimde bir şeyler beni iteleyip duruyordu son birkaç aydır, hadi hadi diye… Bunda sanırım ikinci kez düşük yapmamın ve annemin hastalığının etkisi olduğunu, kendimi tüketircesine yaşamamın (özellikle anne ve babam için ve kendi sağlığım için endişe duymam) katkısı olduğunu düşünüyordum ve hissediyordum.

Nedeni ne olursa olsun sanırım bunları yaşamam gerekiyordu ve yaşadım. Şimdi de hayatımda yeni kavramla, anlayışla, bakış açısıyla tanışıyorum: REİKİ.

Yıllar önce bir arkadaşımın bana uyguladığı Reiki ile şifa verme girişiminden sonra çoğu kişinin sandığı gibi ben de Reiki’nin sadece bedensel şifaya yönelik olduğunu sanıyordum. Fakat gördüm ki, Reiki bedensel şifanın çok ötesinde… İnsanın bedenin yanı sıra, ruhunu ve zihnini de arındırıyor… Hepsinden önemlisi mutluluk ve canlılık veriyor.

Reiki ile gerçek anlamda tanışabilmek için öncelikle Reiki’nin üçüncü seviyesinin son aşamasına kadar gelmiş bir kişiden (hocadan) bu konuda eğitim alınması ve bu hocanın sizi Reiki’ye uyumlu hale getirmesi (inisiye etmesi) gerekiyor. Ben de uyumlamamı almak ve Reiki ile ilgili bilgiler edinmek üzere doğru kişiyle karşılaştığımı düşünüyorum.

Çoğu zaman, Reiki eğitimi gruplara veriliyor. Ama ben tek başıma eğitim alma şansı yakaladım. Ancak, grup halinde yapılan meditasyon ve Reiki seanslarının ayrı bir keyfi ve enerjisi olduğunu da söylemeliyim.

Hocamla ilk kez bir araya geldiğimizde Reiki ve hayata dair, hayatı algılayışımıza dair epey sohbet ettik. Bu sohbet sırasında hocam, bana Reiki’nin tarihçesinden, ilkelerinden, hangi amaçlarla Reiki’den faydalanabileceğimden bahsetti, nelere dikkat etmem gerektiğinin altını çizdi. Daha sonra beni inisiye etti.

Uyumlama yapılırken hissettiklerim çeşitli, ilginç ve özeldi. Beni oldukça gevşetti ve rahatlattı. 4- 5 saat kadar süren bu eğitimin sonunda hocam bana Reiki’yi kendi vücudum üzerinde ve başkaları üzerinde nasıl uygulayacağımı gösterdi. Çok ihtiyaç duyulmuyorsa, öncelikle kendi üzerinde deneyerek tecrübe kazanmamın, enerji akışlarını fark etmem açısından daha faydalı olacağını, ama ne olursa olsun Reiki’nin her zaman akacağını, en az üç hafta Reiki ile yakından ilgilenmemi söyledi. Okumam için bazı kitaplar önerdi. Son bir uyarıda da bulundu: “Reiki ile uyumlanmanla birlikte, vücudundaki blokajlar çözülebilir ve önümüzdeki günlerde fiziksel ve ruhsal olarak bazı farklı şeyler yaşabilirsin. Bunlar seni ürkütmesin. Her zaman benimle iletişimde ol” dedi.

Gerçekten de bu süreçte farklı şeyler yaşadım. Neler mi yaşadım?

Reiki için ilk inisiyasyonumdan sonra kendime sabah ve akşam Reiki uygulamaya başladım. Reiki bana o kadar mutluluk, canlılık ve huzur veriyor ki, Reiki ile buluşacağım zamanları sabırsızlıkla bekliyorum. Bana genellikle rahatlatıcı ve konsantrasyonumu artırıcı bir müzik, bazen de güzel kokular (zencefil ve sandal ağacı yağı) eşlik ediyor. Kimi zaman konsantre olmakta güçlük çekiyorum, gün içinde olan olaylar, ilgisiz, durup dururken aklıma gelen şeyler zorluyor beni. Ama çok takılmadan, onların zihnime geliş ve gidişlerini izliyorum. Ama sanırım zamanla konsantrasyonumu daha rahat sağlayabileceğim.

Kendimi Reiki’ye açtığım zaman genellikle ellerim ısınıyor ve enerji akmaya başlıyor. Ellerimden vücuduma yayılan bu sıcaklıkla/ enerjiyle sanki özel bir iletişim sağlıyorum. Onu çağırdığımda hiçbir zaman gemlemezlik etmiyor ve sanki bütün içtenliği ve iyiliğiyle ışıldıyor.

Reiki ile tanıştıktan sonra, duygularımın ve davranışlarımın keskinleştiğini hissettim. Başta olumsuz olarak algıladığım kişilerin ve durumların olumsuzlukları beni daha fazla rahatsız etti. Hatta kimi zaman hoşlanmadığım bu insanları görmeye tahammül bile edemedim. Çoğu zaman rahatsız edici durumlar karşısında seyirci olmayı ve tepki vermemeyi tercih ederken, duyduğum rahatsızlığımı ifade etmeye başladım. Bu da insanların bana karşı davranışlarını olumlu yönde değiştirdi. Sanki daha önce içime hapsettiğim duygularımı, davranışlarımı dışarıya yansıtarak önce aşırılık (sanırım bastırılmışlığın verdiği bir aşırılık) yaşamaya başladım. Bu süreç fazla uzun sürmedi ve sonra her şey olması gerektiği dengeye gelmeye başladı. Yani artık duygularımı bastırmak yerine onları daha belirgin bir biçimde algılıyorum ve onlara sahip çıkıyorum. Bu da kendimi çok iyi hissetmemi sağlıyor.

En basit bir şeyi satın alırken, seçerken bile yaşadığım tereddüt, hayatımı işgal eden o tereddüt sanki yok olup gitti. Artık kendime daha fazla güveniyorum ve attığım adımlarda daha kararlıyım. Hem kendime, hem de hayata karşı… Daha ne olsun…

Ama var… Reiki sihirli bir değnek değil, ama ben de neredeyse bu etkiyi gösterdi. Belki ona çok ihtiyacım olduğu için… Hayata, kendime ve sevdiklerime dair endişelerim azaldı. Yanlış anlaşılmasın, endişelerden tamamen arınmış değilim. Sadece hayatımdaki kişileri ve olayları sanırım olması gerektiği yere çekebildim. Bu da beni yerli yersiz endişeden, belki daha doğru bir ifadeyle evhamdan uzaklaştırdı.

Ve en önemlisi hayattan daha fazla keyif olmaya başladım.

Kısacası, Reiki ile tanışalı beri kendimi dengede, daha sağlıklı, zinde ve mutlu hissediyorum.

Reiki yolculuğum devam edecek ve bu yolda ilerledikçe deneyimlerimi sizlerle paylaşmaya devam edeceğim.

Sevgiyle kalın,
Özlem Aşkın