Doğduğun anı ve öleceğin anı düşün.

İşte geldiğin ve gideceğin bu yaşamda bir yolcudan farklı değilsin,

Yanındaki tek bavulun hissettiklerinden başka bir şey değil.




Yaşam içinde ne çok bağımlılığımız var: Arabamız, evimiz, kıyafetlerimiz, takılarımız, oyuncaklarımız, kitaplarımız, ayakkabılarımız, statülerimiz, işimiz, anılarımız, hayallerimiz, kederlerimiz, ….

Oysaki ben bugün X-ray gözlüklerimi takıp tamamen başka şeyler görmek istiyorum. Bugün sevgiyi arayacağım. Baktığım her noktada, okuduğum her yazıda, duyduğum her seste sevgiyi tespit edeceğim.

Benzincide arabadan inerken yere düşen fularımı bana uzatan görevlinin sıcak gülümsemesinde,
Annemin beni her kucaklayışındaki içimde duyduğum ılık huzurda,
Arkadaşlarımın hatırımı soran mesajlarında sevgiyi görüyorum.

Ama benim için tespit etmenin yeterli olmadığı anladım. Hep birlikte madde boyutundan kurtulup, maneviyata yani özümüze yolculukta sevginin bize hizmetinden söz edelim istiyorum. Bu sevgi ile nasıl yol alacağımızdan, nasıl gelişeceğimizden, nasıl çoğaltacağımızdan konuşalım istiyorum.

Gerçek Sevgi, özümüzden gelen sevgi beklentisizdir. Bu sevgi boyutuna ulaşabilmek için öncelikle madde boyutunda süren arayışımızı, hep bir şeylere ulaşmak peşinde oluşumuz bir tarafa bırakıp, beklentisiz yaşamın ne demek olduğuna bir bakmalıyız belki de ilk olarak.

Beklentisiz Yaşamak

Sizce nedir beklentisiz yaşamak?

Hedefsiz olmak, bir şeyleri başarmaktan vazgeçmek değil elbet.

Hayatı akışında yaşamayı kastediyorum. Bunun içinde içimizdeki sese kulak vermeliyiz.

Haydi bir siz söyleyin bir ben.

Ben : “İhtiyaçsızlık haline gelelim, “arzu”ların peşinde koşmayı bir tarafa bırakıp, sahip olduklarımıza şükredelim.”
Siz : “………………………”

Ben : “Yaşamı paylaşalım, sahip olduklarımız vererek çoğaltalım. Hiçbir şeyin aslında bize ait olmadığını, burada sadece onu kullanan olduğumuzu bilelim.”
Siz : “………………………”

Ben : “Yaşadığımız olaylara haklı-haksız penceresinden bakmayalım. Olanın, olabilenin en mükemmel halimde olduğunu bilelim, evrene güvenelim.”
Siz : “………………………”

Ben : “Yaşadıklarımıza, duygularımıza, sahip olduklarımıza bağımlı olmayalım. Ne kadar güzel de olsalar, bize keyif de verseler o özel anıları da geçmişte bırakmayı bilelim. Tıpkı bizi kederlendirenleri bıraktığımız gibi. Bu sayede özgürleşelim.”
Siz : “………………………”

Ben : “Kafamızdaki sınırlı düşünceleri bir tarafa bırakalım. Yaşadığımız anı hissedelim ve bu sayede sonsuz olasılık içinden istediğimizi seçebilelim.”
Siz : “………………………”

……..

Beklemekten vazgeçelim, birlikte yol alalım. X-ray gözlüklerimizi takıp, baktığımız her yerde sevgiyi tespit edelim. Birbirimizle sevgiyi paylaşalım.

Özgürce uçmanızı engelleyen bağımlılıklarınızı fark etmeniz ve kanatlarınızın sizi özünüze ulaştırması dileğiyle,



Sevgiyle yazdım,
Saba Deniz
Yaşam Koçu