Normal 3D yazıcılar bir nesneyi, özel bir plastik sıvıyı (ABS ve benzeri) ısıtıp katmanlar halinde yayarak basarlar. Bunun bir benzeri yöntem de “Selective Laser Sintering” denilen üretim tekniği. Burada yapılan şey toz haline getirilmiş malzemeyi yine katmanlar halinde yaymak ve bir karbondioksit lazeri ile ısıtarak katılaştırıp finalde üç boyutlu nesne oluşturmak.

Bu teknikte farklı malzemeler kullanmak mümkün, toz haline getirebilecek metal, plastik veya seramik gibi çeşitli şeylerden nesne üretilebiliyor. Bu yöntem bildiğimiz 3D yazıcı tekniğine göre biraz daha zahmetli ve daha az pratik ama farklı malzemelerin kullanılabiliyor olması, prototip hazırlama konusunda üreticilere daha fazla seçenek sunduğu için tercih ediliyor.

Her konuda olduğu gibi bu konuda da kafa patlatan zeki bazı kişiler mutlaka bulunuyor. Örnek vereceğimiz kişi Markus Kayser ve kendisi “Solar Sintering” ismini verdiği bir düzenek ile güneş ışığını bir lazer, malzeme olarak da kum kullanarak üç boyutlu nesneler üretebiliyor. Özünde lazerli sintering tekniği ile aynı ama bunu kullanmak için yoğun güneş alan bir yerde olmanız gerekiyor.

Kayser yoğunlaştırılmış güneş ışınları ile kumu eriterek ve sertleştirerek, normal bir 3D yazıcının yaptığı işin aynısı yapabiliyor. Bu teknik her ne kadar Kayser’in bitirme tezi olarak meydana gelmiş ve prototip aşamasında da olsa, gelecekte kaynakların azaldığı bir dünyada yaşıyor olduğumuzda çok işe yarayacak büyük bir potansiyele sahip.