Resim: Jackson Pollock



Kıskançlık için Decrates "Kıskançlık, sahip olduklarını koruma isteğinden kaynaklanan bir tür korkudur." diyor.

İstemiyorum kıskançlık zincirlerini
Özgür bırak beni.
Sevgini bana göstereceksen,
Beni seveceksen olduğum gibi sev beni.

Mini eteğimle, dekolte bluzlarımla, dağınık saçlarımla,
Arkadaşlarımla eğlenirken, şen kahkahalar atarken gör beni.
Seveceksen beni ben yapan hallerimden uzaklaştırmadan,
Olduğum yerden sev beni.


Kıskançlığın birçok yüzü vardır! Bugün ben sizlere aşktaki karşı cinse duyulan yüzünden bahsetmek istiyorum.

Önce bir durup bakalım acaba biz sevginin basamaklarından neredeyiz? (Sevginin basamakları neler olduğuna öğrenmek için ''Mutlu insan bilge insandır'' yazımı okuyabilirsiniz.)

Bir kişiyi sahip olmadan sevebilmek mümkün mü?
Onu değiştirme isteği duymadan, en dağınık haliyle kabul ederek,
Alıp, benim demeden, koluna takıp yürüyemeden uzaktan sevebilmek.

Belki sevdiğini bile söyleyemeden onunla dolu olabilmek. Mümkün mü?

Kıskançlık aşkın olgunlaşmamış hali midir?

Kıskançlık bana biraz aşkın olgunlaşmamış hali gibi geliyor.
Aniden gelip çalmıştır kapıyı aşk. Hazırlıksız yakalanmışsındır.
Karşındakini kişiyi tam çözemeden bir sevgiyi paylaşmaya başlarsın.
Zırhlarını giyinememiş, maskelerini takamamışsındır. İncedir kabuğun, kırılgandır kalbin, hislerinde güvensizsindir. Ve kendini koruma ihtiyacı hissedersin, onun bilinmez taraflarını çözerek, çözemediklerini kontrol ederek kendine güvenli bir ortam yaratmak istersin.

Kontrol etme isteğinse egondan beslenir.

Kıskançlık bir tür ego oyunu mudur?

Kıskançlık bir tür ego oyunudur. Akıl ve mantık yürüterek egonuz, sizi kendi kontrolü altına almaya çalışır. Size senaryolar yazdırır. Egonuz size; açılmayan telefonların sevdiğinizin başka biri ile olduğuna işaret eder. Olasılıklar içinden sevdiğinizin o sırada duşta olduğunu veya telefonu duymadığını aklınıza getirtmez.

Giyilen dekolte kıyafetlerin hep birilerinin dikkatini çekmek için olduğunu söyler. Olasılıklar içinde sevdiğimizin kendini o kıyafetlerin içinde güzel hissettiği için giydiğini, verdiği kiloların şerefine mini etek giydiğini size düşündürtmez.

Kıskançlık bir ego oyunudur. Kimse bu oyunu doğuştan bilerek doğmaz, sonradan öğrenir. Bu oyunun kurallarında ustalaşıldıkça kişinin davranışları etkilenir, özgüveni sarsılır, kişi kendini yetersiz hissetmeye başlar. Bu oyunun yanında ek olarak değersizlik, öfke, çaresizlik, mutsuzluk ve yalnızlık duyguları da gelir.

Kıskanılmak mı güzel, kıskanmak mı?

Kıskanılmak

Kıskanıldığımız zaman aslında neleri mi deneyimliyoruz? Kimsenin bizim sınırlarımıza girmesini izin vermemeyi, sınırlarımızın farkında olmayı ve onlara sahip çıkabilmeyi, o sırada korkularımızla (sevdiğimizi kaybetme korkusu) yüzleşebilmeyi. İşte kıskanılırken yaşadığımız deneyimlerin en belirginleri bunlardır. Önemli olan bunları fark edebilmektir.

Kıskanmak

Kıskandığımız zaman aslında neleri deneyimleriz? Kendi değerimizi bilmediğimizde, kendimizin farkına varmadığımızda karşımızdaki sevgilide görürüz kendimizi. Onunla tamamlanmış hissederiz, onsuz bir hiç oluruz. Sanki öyle bir şey mümkün olabilirmiş gibi… Onu kaybetme korkusu yaşarız, içimizde bu korkunun yansıması olarak bir yanımızı kesip alacaklarmış gibidir…

Kıskanmak duygusunu deneyimlerken kendi özgüvenimizin, değerimizin ve paylaşma duygumuzu öğreniriz.




Bruce Wills’in eski karısı Demi Moore, Aston Kutcher ve çocukları ile birlikte yaptıkları seyahatteki görüntüleri hatırlıyor musunuz? Bir süre gündemden düşmemişti. Nasıl olurdu da bu 3 kişi bir arada mutlu olabilirdi?

Bu örnek bence bize bireylerin olgunlaştıkça, sevdiklerini özgür bırakmayı öğrendiklerini ve kendi değerlerinin farkına vardıklarını gösteriyor.

Siz bu resme bakınca ne görüyorsunuz?


Hepimiz hayatımızın bir diliminde her iki duyguyu da tatmışızdır. Bu bizim için sevgimizin olgunlaşma basamaklarından biri değil midir?
Önemli olan bu basamakta kalmamak, deneyimlerimizin farkına vararak ilerlemektir.


Sevgiyle yazdım,
Saba Deniz
Yaşam Koçu